Nicedir şarkılardan fal tutmuyorum. Seni yine bana hatırlatırlar da yine yüreğime karabasan gibi çöker sevgin diye korkuyorum. Sana, seni sevdiğimi özlediğimi anlatmamdan korkuyorum.
Bir kadeh beyazım da yok yanımda ne zamandır. Ya çözülür de dilim, haykırırsam sana olmaz zamanlarımda sevgimi. Sen neler yapıyorsun bensiz zamanların nasıl geçiyor, yakıp kavuruyor mu seni özlem ya da unutuldum mu gözden ırak olunca? Hani yüreğine düşen cemreydim ben. Hani dilin unutsa da yüreğin unutmayacaktı beni son nefesine kadar. Sözler dilden ne çabuk çıkıyor değil mi? Ve insan ne çabuk unutuyor olanları... Ben ne söylediğimi unutuyorum ne yapılanları. Bu yüzden midir ki hep içimde bir yerler de sızım var. Ne zaman sevdalı çift görsem aklıma bu yüzden mi sen geliyorsun? Şarkılardan kaçışlarım, İstanbul'dan uzaklarda da olsa Salacak'ı düşündüğümde eskilerden bir tabloyu çizmekte yüreğim.
Beni unutman ancak seni ben yüreğimden attığım zaman olacak ve ben hiç bir sevdamı yüreğimden atmadım hep taşıdım.
Sen hep ince bir sızı, bazen bir gözyaşı bazen ise İstanbul olacaksın.
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
