Seslenişim Sana 22 Şiiri - Zeliha Bicer

İlk kez bu kadar ayrı kaldık. Özlüyorum. Hep özlerim biliyorsun. Aynı gökkubbeği paylaşsaydık seninle, yıldızlara bakarken en parlak yıldız yine sen olsaydın. Salacak ta yudumlarken çayımızı, falcı kadın gelseydi yanımıza.O soğuk taşları özledim,birlikte oturduğumuz. Deniz hemen yanıbaşımızda dokunsan ağlayacakmış gibi. Kız kulesi o kadar süsüne rağmen,içinde sakladığı hüzünle baksaydı yine bize. Çiçekleri hep severdim ama en çok kır çiçeklerini. Çicekçi kızlarla sohbeti de özledim. Yaktıkları ateşte ısınırken yaptığımız sohbetleri. İstanbul hem acımasız, hem korunmasız. Onca sevdaları sığdırmış kolay mı taşımak bunu? Bakma martılarım derim ya, kimbilir kaç kişi yüklüyordur sevdalarını.

Haydarpaşa garı o ihtişamında yaşanılanları, kavuşmaları, ayrılıkları
nasılda bilir. Aslında en iyi özlemleri o anlatır bakana. Bir de sahilindeki martılar.

Sıcağım, çayımı yudumlarken ben uzaklarda yine düştün kor ateş gibi ve yine seni andım çayın sıcağında. Yüreğimin sancılarındasın.

İşte böyle geçiyor zaman burada, beden bir yerde, yürek başka bir yerde.
Parçalanmış hissediyorum kendimi.