Anne karnındaki cocuk gibi,kıvırdım bacaklarımı kollarımı kavuşturdum bir süre öylece kaldım. Kendi sıcaklığımı senin sıcaklığın gibi düşündüm. Bahardan mıdır nedir? Hüzünlerim yağmur damlaları kadar çok bu günlerde. Sensizliklerim hepten vurur oldu sanki; yüreğim kan içinde,kalemime yansıyan acılarımla. Acılarım, onlar benim arkadaşlarım,çoğu zaman kimse yokken yanımda. Hep taşıdılar beni ayırmadılar,bırakmadılar sen gibi. Sen derken dudaklarımdan çıkan o kelime; alev topu gibi yakıyor Allahım bu nasıl bir özlem nasıl bir bekleyiştir ki; bitip tükenmek bilmiyor. Adımlarımı sayıyorum yürürken bir iki üç derken yine senin adın dilimde. Acılarım dedim ama mutluluklarım da var. Özlem hep bölüyor beni zaman zaman,ulaşılmazlık duygusu, kendine yetmeme, yalnızlık oyun oynar benimle aklımı karıştırır. Karmakarışığım bu günlerde denizi seyretmek seni görmek gibi. Mavilerde sen varsın. Hadi gel çilingir sofrasını kuralım, sevdiğin mezeleri hazırlayayım ellerimle, yalnız benimle içtiğin rakıyı da koyayım bardağına sen yudum yudum içerken,ben o yudumda olduğumu farzedeyim. Çakır keyif halini çok seviyorum. Gözlerin o zaman daha bir ışıltılı aynı bu hava gibi aynı bahar gibi. Seviyorum seni,sen olduğun için. Seviyorum seni ben olduğun için. Seviyorum seni bizi yarattığın için.
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
