Kalkın!
Canlar yaşama küsmüş
Bir bir ölümün masasında meze oldular.
Zalimin önünde biat için duruyorlar.
Kimisi ilk için çabalar,
Kimisi zorunda olduğu için
Gerisin geriye döner.
Savunun!
İnsanlık kendini reddediyor.
Acı ağlayışlar,
Kulağı tırmalayan öfkeli cızırtılara rağmen,
Vicdanlarını bahar bahçe sanıyor.
Yürüyün!
Belki kanlı yollar toprağa döner.
Ceset kokuları ister değişimi
Gül kokulu barutlar için...
Değişin!
Öfkeli antlar bıraksın yerini
Selam ile başlayan sözlere
Kaçının kibirli dillerden, nefisle yoğrulmuş akıllardan
Varın yolunuz olsun
Bir çocuk vicdanına...
26.11.2023
Hasan Tuna 3Kayıt Tarihi : 10.12.2023 13:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!