Sesini kesti Şiiri - Mikdat Bal

Trafik kazası neticesinde, şuurunu kayıp edip her şeyini unutan, bir garibin hikayesi

Bir adam yaklaşıyordu, üstü başı toz ve kirdi
Orta yaşlı hâli bozuk, görünüşte çok fakirdi
Elleri tir tir titrerken, kapıdan içeri girdi
Siz ne alırdınız dendi, çay dedi sesini kesti

Sobanın yanına koştu, titriyordu üşüyordu
Öyle bitkin hâli vardı, neredeyse düşüyordu
Bütün gözler ona döndü, gören herkes şaşıyordu
Çık’lan dışarı demişler, vay dedi sesini kesti

Biri demiş herşey benden, oturtmuşlar, yedirtmişler
Bir de telefon açarak, evden eşya getirtmişler
Temiz elbise giydirip, onu rahat ettirtmişler
Başka arzun var mı dendi, şey dedi sesini kesti

Yolunu kaybetmiş biri, kim olduğunu bilmiyor
Unutmuştu benliğini, ismi aklına gelmiyor
Baktılar bu müşkülattan, başka çeşit çıkılmıyor
Kimliğin nerede dendi, zay’ dedi sesini kesti

Herkes dedektif kesildi, herkes bir ip uçu arar
Onu kovmaya kalkanlar, neden şimdi kafa yorar
Herkesi bir merak sarmış, gelen sorar giden sorar
Adın soyadın ne dendi, bay dedi sesini kesti

Mikdat der çok zengin imiş, trafik kazası etmişti
Aldığı darbeden sonra, arabayı terketmişti
Unutkanlık bundan imiş, bildiği her şey gitmişti
Gazeteden tanıyanlar, bey dedi sesini kesti