Sesine Aşık Oldum Şiiri - Derin Akkurt

Sesini ilk duyduğumda büyülendim.
Zaman geçmesin istedim.
Öylece dondum kaldım.
Dünya durdu sanki...
Kum saatinden dökülen taneler yavaşladı.
Sesin, ruhumu sarıp sarmaladı.
Dilini bilmediğim,
Sadece uzaktan izlediğim
yabancı bir kentin ışıkları gibiydi sesin.
Sende beni çeken bir şeyler vardı.
Bir anda ikimizi içeren hayaller
kurarken buldum kendimi.
Sesin her hücremde yankılandı.
Sonra duvarlara çarpıp geri dönerken bana,
ben çoktan kapılmıştım sana.

Geceleri sesine sarılıp yattım.
Rüyalarıma misafir oldun ara sıra.
Sırtın dönük, yüzün gizli...
Dudaklarından süzülen her bir cümlen,
ezberim oldu.
Zaman zaman kelimelerinde bile takılı kaldım.
Noktasından parantezine,
Virgülünden soru işaretine kadar...
Seninle ilgili her şey beni cezbediyorken,
Gecem gündüzüm senle dolup taşarken,
senin bundan haberin bile yoktu.

Sesine ayrı sana ayrı aşık oldum.
Benim varlığımdan senin haberin bile yoktu.
Hissettiklerim sesinde gizliydi.
Cevapsız sorular çoğaldı sonra.
Bir boşlukta kalma düşüncesi,
platonik duyguların yalnızlığı...
Sana açılsam, duygularım belki de
yetim bir çocuk gibi ortada kalacaktı.

Sesin benliğimi bu kadar sararken,
Sana sarılmak nasıldı acaba?
Sevdiğin zaman nasıl seviyordun?
Yabancı olsak da birbirimize
seni sevmeme engel değildi.
Yabancı bir sese bu kadar anlam nasıl yüklenir?
Duygularım, benliğim olduğu gibi, sana ait.
Kayboldum derinliğinde.
Ve senin bundan haberin bile yok!
Seni gerçek hayatta tanımış olsaydım,
bu kadar sevebilir miydim?

Nereye koysam sığmıyorsun.
Sesin olmadan nefesim kesiliyor.
Sana ait olmayan bütün seslere sağır oldum.
Belki bunları duysan;
gülersin, alay edersin benimle.
Kendi kendine gelin güvey oluyor der,
Kafa sallar, çıldırmış bu dersin.
Belki uzaklaşırsın benden.
Belki de bir sevdiğin vardır...
Düşüncesi bile uykusuz bırakıyor beni.
Sana aşık olduğumu bilme daha iyi!
Bilme daha iyi!