Adının ilk harfinden başlıyorum üşümeye
Mevsimsizliğimle baş başayım bu şehirde.
Bir tepenin sensizliğe bakan köşesinde
Anılarla baş başa kalıyorum sessizce
Kalabalıklardan kaçırıyorum gözlerimi
Gözlerimdeki suretini kimseler görmesin diye.
İçimin ta derinlerinde hissediyorum sevdiğini
Zarif bir tebessüm olup dokunuyor yüreğime sevgin
Âh diline suskunluğu bağlamış sevgili
Bir bilsen ne çok özledim sesindeki huzurlu nefesi...
Kayıt Tarihi : 3.1.2018 12:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!