En büyük hayal kırıklığındı hayallerin
Yüreğin çığlık çığlığa
Işıksız odalarda kan damlarken kalemlerden
İçindekileri dökmeye 29 harf yetmezken
Alacakaranlığın ortasında bir çiçek düşerken elindeki demetten
Sesin yalnızlık kokuyordu
Sesin yalnızlık kokuyordu
Beyazı delerken kardelen
Uzaktı gençliğin çılgın baharlar kadar
Yılgındı gözlerin yarım kalmış düşlerden
Sıkılmıştı ruhun savaş yorgunu yürekten
Boşuna takvimindeki yapraklar soldu
Ve serseri zaman bir kış gecesi dondu
Sesinse hala yalnızlık kokuyordu
Kayıt Tarihi : 30.12.2008 11:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!