SESİN PARMAĞIMDA
Yaktığın ateşi tez söndürdün yazık,
Şimdi bu gönlüm eskisinden de ezik.
Seviyorum diye bana aldığın yüzük,
Şimdi bir garip bakıyor parmağımda.
Sen gülmeden gülemezdi bu gözlerim,
Bana ışık tutardı tatlı nazların.
Sensiz tadı olmuyor artık sazların,
Tellerin izi, yaradır parmağımda.
Mızrap ellerime yabancı geliyor,
İnledikçe bam teli, sana benziyor.
Dizilen notalar hep seni okuyor,
Ateşi başlatan sensin, parmağımda.
Kayıt Tarihi : 15.8.2007 19:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nevzat Seçen](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/08/15/sesin-parmagimda.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!