Sesin duyulur mu sandın

Dağlarda ateşler yakan
Davul gölgesinde halay çeken genç!
Sandın mı bu ateş aydınlatır
Bin yıllık karayı?
Sessiz davul çığlıkları
İz mi salar sandın
Yılların suskunluğuna?
İlk fırsatta satacaklar seni
İlk fırsatta tanıyacaksın sırtındaki hançeri
Sen kendi derini parçalarken
Yanarken
Ve tüm yaraların birden kanarken
Kısır toprağa
Çapa sallayacaklar umarsız
-Sesini duymazdan gelip-

Gelip geçecek yiğitliğin dillerden
Belki ağıtlara bile beleyecekler
Türkülerde yürüyecek namın
Kendi bildikleri dilde ağlayacaklar

Belki sen haklıydın;
Zifiri karanlığa
Beyaz çaput bağladın

Çığlığın duyulur sandın
Bir el uzanır …
Çorak toprak hep birlikte sulanır

Bin yıllık tevekkül
Bin yıllık yılgınlık
Seni sana yedirtir
Lanet olsun dedirtir bencil bir umursamazlık
Aç kurtların parıldayan gözlerine yem eder

Nursal Arkadaş