Sesin de Gidiyor Ardından...

SESİN DE GİDİYOR ARDINDAN

Gelişine mi sevdalanmıştım?
Gitmeye durmuş hüzün renginde…
İnancı katıp yüreğe, buhurdan tütüşüne mi
Gül kokan mum alevinde, ay yüzünün titreyişine

Ne kadar Cuma varsa takıp peşine
Ne sevdiğim tonu varsa bu kadar olur!
Bürünüp gökkuşağı rengine
Aşk dedik, inanç dedik, vardık birliğe

Artık, gidecekmiş gibi gelme!
Sanki görmeyecekmişim gibi güneşi
Güller kokmayacak, çocuklar doğmayacak
Yüzü gülmeyecekmiş gibi anaların

Artık, gidecekmiş gibi gelme ne olur!
Sen gidince sesin de gider ardından
Gökkuşağını, dinlediğim masal sanırım
Zaman karışır, mekân varsayım
Sen burada, şimdide yaşar sanırsın beni
Bende isyan ateşi buram buram...

Kapı tokat gibi kapanır
Huzur peşin sıra sıvışır
Işığı sönük kalbin ve gülüşler, donuk buz tadı
Hayal gerçeğe karışır
Gerçek, gecenin sızılı sesi

Sabahı sabah etmek denir ya hani
Günsüz günün, alacasız rengini
Soluk can kıvamında taşıyamaz yüreğim
Karışır adresi, doğmaya yatmış tomurcukların...

Gitme desem, diyemem, karışıp ellerine
Kal burada, topla gel sana dair nen varsa
Bir can olup sonsuza kadar ta..
Ardından, kırık cam tadında ağlar gözlerim...

2.9.2005, Öznur KARAYUMAK

"GÜNLERDEN VUSLAT" Şiir kitabından