Sesin büyüsü Şiiri - Berrin Yılmaz

Bir ağızdan dökülen bir ses,
O anlam yüklü sözler
Bu kadar mı güzel olur.?
Bu kadar da götürebilir mi yıldızların ötesine.

İlk yağmur damlalarıydı sanki toprağa ilk düşüveren
Ay ışığında gizlenen mistik ruh,
Bulutların ağır ve endamlı gitmesi
Yağmurun son durağına.

Fırtınada secde eden cılız bir ağaç dalıydım sanki.
Bir ruh böyle esir edermiydi
Çaresiz çırpınışları.
Okuyabilir miydi her satırını henüz yazılmayanların.
Okunmayacak, unutulan bir şiir
Söylenmeyecek, artık susulası bir şarkıda,
Karlar eriyip de, bir kardelen açar mıydı apansız.

Bir melodideki enstrümanları tek, tek duymak
Sesin senin.
Keman, davul, çello, belki de gitar klasik
Ve o şarkının sözleri gibi,
Ya hüzünlü, ya eğlenceli ya da romantik.
Şımarık dalgaların bile dövemediği
Dingin bir liman bazen

Koparıveresi geliyor
Yüreğindeki dikenli telleri insanın,
Böylesi çekim gücüne kapılmışken bu sesin
Yaşam bu ertelemeye gelmezmiş, gelmesin
Böylesi çekim gücüne kapılmışken bu sesin.
Kendine bir iyilik yap diyorum
Kırmadan kalbini kimsenin
Böylesi yumuşak,
Böylesi ruhunu okşayan bu sesin
Esirisin, esirisin ey Berrin. 12.10.05