Sesin Şiiri - Mustafa Işık Van

Sesin,
Göğü dolduran kuşkanadı
rüzgârı peşleyen.
adak bağlanmış iskele ıssızlığında bir çift bakış.
Mecnun’un yüreğine akan çöl ırmağı.
Hangi suda yüz yıkandığını bilmeyen
Acemi korkaklığı.

Sesin
Yolda yitik yolcu sevabı,
Tanınmaz / alınmaz derviş selamı.
Güneş çıkınca
Koynunda taşıdığı kardan adamı
Eritmek istemeyen kadının ayağındaki halhalı.
Gün başka artık / diyar bambaşka
Menekşe devşirir gelin / hayatın aralığında
Dünya döndükçe dönedursun
Kucağına döküyor süt dişlerinden artık kelimeleri
Yaşamayı aklında çıkaran
Atmayan damarıyla vitrinde melek.
Eritmedi vitrinlerde koynunda kar’ı
Eriyen kuşkanadından hayali.

Sesin
Ferhad kasrında Şirin rüyası,
Nefesinde toprak gülden tebessüm.
On dörtlük ter taze / duvak sevinci.