Sesimin Uçurumu

Sesimin uçurumu

kırlangıçlar döndüler
çatım kurtuldu yeisten.
şenlik içinde saçaklar çığlık çığlık.
sesimin uçurumundan göçmüşlerdi,
geçtiğimiz güz ve hazan.
geriye ahraz bırakarak,
gökyüzümü şiirsiz..
kanatları kalemimdir
mavi atlası nakışlayan.
sesleri türküm,
geceyi demleyen...
birde çakıl taşı çocukluğumun,
Suda sektirdiğimiz, onlar kanatlarını.
biz baca baca kuşu derdik köyde.
ya kapıdan, açılır açılmaz
ya bacadan girerlerdi evimize
bahar konuğumuz,
yazıda yazlardı bacada...
ilmik ilmik çamur ve tükürüğü ile
önceden taslağını mimarca çizdiği
ve mühendisce baca direğine ördüğü yuvasında, ev ortağımız...
Çocukluğumu getirdiler yavrularının sarı ağızlarına yiyecek getirir gibi...