Sesimi Duymak Şiiri - Yılmaz Tosun

SESİMİ DUYMAK

içimde bir sıkıntı var,dün den kalan tüm sevinçler yok olmuş.
elimin,telefona da gidesi gelmiyor.
içimde bu sabah tüm vijdanları,acımaları ve duygularımı yok ettim,
yüreğimdeki köze attım bir bir o güzelim resimlerini.

bu sabah içimdeki deryanda seni koskoca bir fırtınaya sevk ettim.
senin yelkenlerini koparıp lodosa sürüklenmende dümen oldum.

kopardım işte tüm süratimle seni gökyüzündeki mekanından.
hızımı alamadım,melek kanatlarını yoldum bu sabah,
seni affetmeyeceğim,önümde yalvarsan,yakarsan,boynuma imlik olup sarılsan affetmeyeceğim.

meğer duymak istemiyorsun sesimi,bundan sonrada duyamayacaksın
ağlayışlarımı
meğer o kadar iğreniyorsun sesimden,seni o zaman tarihe gömeceğim.
eğerki beni yaşıyor sanarsan o zaman seni içimdede öldüreceğim.

bundan böyle o kara gözlerine gitte o meçhül baksın,
bundan sonra benim için nefes demek olan sevginden, gitte başka okumuş kültürler anlasın.

benim için bir yaşam pınarı olan dudaklarını artık seni benden çok sevebilecek varsa o dudaklarının rüyamsı tadına onlar baksın

her dokunuşumda ateşi ile bedenimi yakan o sımcıcak ellerini
benden sonra bırak yad eller sarsın......

benim ölümü senin gözyaşların,senin cansız bedenini ise benim gölgem sarmalasın.

bundan sonra bırakta üzerimdeki mezar taşında senin için öldü yazsın.
bundan sonra müsadenle bu canlı beden ilelebete kadar rüyanda kalsın.

seni böylede desem son nefesime kadar seveceğim,
her ne şartta olursa her ne sebepte olursa olsun............

YILMAZ TOSUN

25 aralık 2009 cuma