Sesim Çıkmıyor Anne Şiiri - Aziz Kerem Tuna

Aziz Kerem Tuna
98

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Sesim Çıkmıyor Anne

Evet anne en çok seni üzdüm bu hayatta herhalde,
En çok kahrımı çekecek seni gördüğüm için belki de.
Her hatama rağmen bana uzanan ellerinle,
Yüzünde hep aynı telaş, gözlerin yüzümü okurcasına,
Dolsa gözlerim, sel olan gözyaşınla,
Bu hayatta en çok seni üzdüm anne.
Biliyorum sinirlerim çok yıpranık bu aralar,
Hiç bir sese tahammülüm yok,
İlk başta kendi sesime hem de.
Ben sesimi Bakırköy’de bir pastanede bıraktım anne.
Gülüşümü Adalar Vapuru’nda.
Çaya şeker atmayı Çemberlitaş’ta bıraktım anne.
Kızmazsın bana biliyorum ama yine de söylüyorum,
Ne olur kızma bana anne.
Yaşım dayansa da otuza, çocuğum işte daha.
Bak nasıl da masumca sevmişim o kızı,
Nasılda umarsızca açmışım kalbimi.
Bu çocukluk değil de nedir anne…
Sessizmişim son zamanlarda,
Ben sesimi Bakırköy’de bir pastanede bıraktım anne.
Öyle titreyerek düştü dudaklarımdan,
Bir demet gülün içine,
O güller pastanede kaldı.
Hiç o günkü kadar üşümemiştim biliyor musun,
Gözyaşlarım bile süzülürken yanaklarımdan,
Ses çıkmıyordu hiç, ben için için hıçkırırken,
Öyle bir acı yok anne,
Hala geçmedi acısı,
Sen bile öpsen geçmez artık.
Gülüşüm bile soğuk duruyormuş artık yüzümde,
Ben gülüşümü Adalar Vapuru’nda bıraktım anne.
Nedensiz bir karanlık düştü ciğerime,
Nedensiz derken bir nedeni varmış işte.
Çocukken çok ağlarmışım ya hani,
İşte yıllar sonra yeniden çocuk oldum ben.
Gözyaşlarım canımı yakıyor çok,
Bu yara geçmez ki,
Kabuk tutmaz ki anne.
Bugün çaya şeker alır mısın dediler,
Ben çaya şeker atmayı Çemberlitaş’ta bıraktım anne.
Hayatımın tadının kaçtığı gün,
O günü ömür boyu unutmamak için,
Biliyor musun,
Çay şekersiz hiç çekilmiyor anne.
Hayat O’nsuz çekilmiyor.
Çok yoruldum hayatın altında,
Uzansam toprağa, yine üstümü örter misin anne?
Ben O’nu çok sevdim anne,
Korku bilmeyen ben korktum,
Korktukça hata yaptım hem de.
Korkunca ne yapılacağını bilmem ki ben.
Bu aşkta en çok sen üzüldün belki de anne,
Ama ben O’nu çok sevdim,
Bir daha kimseyi sevmeyecek kadar çok.
Her gün ölüp,
Hiç gelmeyeceğini bildiğim bir umutla yaşayacak kadar çok.

Aziz Kerem Tuna
Kayıt Tarihi : 17.9.2012 21:38:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Aziz Kerem Tuna