-Yeni çentiğini attı damla. Islanmış bir geleceğin süzgecinden geçirdi beni sensizlik.
Haylaz vurdumduymazlarım duydu.Duyulsamanın enerjisinde gözlerinden akanların öz taşında, ruhun sıralandı. Beni taşıdı vicdanın her zerresine.Ki erkeğin vicdanı cüzdanına yakın bir yerde ve yarde olur genelde.Benim ki kadınsal ışıltılarınla eridi, yüreğimin kuytularında sessiz iklimler sundu.
-Kara bahtının karasal ve yarasal iklimini yaşıyorum.Balkanlar ve Sibirya’dan gelen hava kütlesinin ruhu sensin Şehrinaz.
-Yalnızlığım magmada üşümeyi unutmuş.Gözlerine bakmayalı, sözlerim bakıyor her şeye.Ben sözlerle seviyor ve yaşıyorum.
-Sesi kısık umut radyosunda senli parçalar dinliyorum.Bütün parçalar sana benziyor, ben söyleniyor, sen çalınıyorsun.
Vakitleri emziren yanılgının yansıklarında özünün görmediklerini aklın göremez.Ruh sonsuz , akıl ve zihin insani, sınırlı, toplum ve yaşanırlığın doyumlarıyla doldurulur.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta