Çok özlenen kadınsın, nasıl çağırırsın beni, çağırırsın,
Söylersin ki sen artık o eski sen değilsin,
Benim için tek olan biriydin, dersin ki değiştin,
Fakat başlangıçtaki gibi günümüz apaydın.
Duyduğum sen olabilir misin? Ben yaklaşırken kente
Ayakta durarak beni beklediğin yere
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir bana çok sevilen ama birbirine açılamamış iki sevgiliyi hatırlatıyor. Böylesine birbirini severken, birbirlerine duyduklarını kimselere karşı hissedemezken birden bire ayrılmalarını hatırlıyorum. Thomas Hardy'nin diğer şiirlerinide okumalısınız, benim en çok beğendiğim şairlerden birisidir kendileri :))
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta