Ses Çıkarmadan Şiiri - Resmiye Mümün

Varsın kudursun köpekler başımda
Etrafımda vahşi kurtlar fır dönsün
Dikilsin heybetli dağlar karşımda
Her şeyi aşarım ben ses çıkarmadan.

Varsın kavrulsun gönlüm hüsranlarda
Arkamdan sevdiklerim bir bir vursun
Gerilsin zehirli oklar yaylarda
Her şeyi aşarım ben ses çıkarmadan.

Varsın sızlasın kalbim sevdalarda
Sadece bende aşklarım yaşasın
Kırılsın onurum fedakâr anda
Her şeyi aşarım ben ses çıkarmadan.

Varsın dursun haksızlıklar kapımda
Peşimde hasetlik fırsat kollasın
Batsın kötülük izleri bağrımda
Her şeyi aşarım ben ses çıkarmadan.

Varsın kopsun kıyametler dünyamda
Deryalar, denizler delice aksın
Doğa afetleri olsun ard arda
Her şeyi aşarım ben ses çıkarmadan.

Varsın ölsün insanlık savaşlarda
Benimle iyilik kendine yansın
Son nefeste bile insan adına
Her şeyi aşarım ben ses çıkarmadan.

Resmiye Mümün

Dost Kalemlerden İnciler

Varsın dünya yansın önemi yok
Yazıldıysa yazım, ölümden öte köy yok
Bu şiir çok hoşuma gitti, çoook
Ben de okur geçerim ses çıkarmadan.....Vedat Sınmaz