Ses Şiiri - Gökhan Oflazoğlu

Biz kalabalıklar arasından
sıyrılıp anlaşılmayan zamanlarda
yolculuk ederdik.

Tınılar, sesler evreninden altın
damlalar gönlü saran, bir alev
gibi fışkırır ölüm sakinliğine
davet ederdi.

Durmak mı o da ne...
Çılgın öpüşlerden uyanmak var mı..

Bu susmayan sessizliğin boğduğu
aklım isyan eder, daha uzaklara derdim.
Görülmemiş damarlarda gezindim.
Susun lütfen, yorgunum
karanlıklar örtsün üstümü.
Yeni doğuşların katettiği zamanlarda
iflas etmiş beynim.

Ben bu müziğin peşini bırakmam.

18/06/2008