Serzenişt sandığımız bu yıkıcı depremler,
Hep korkuttu küçük bedenlerimizi.
Her ayrılıkta ürperdi ruhumuz.
Her veda da irkilerek uyandık rüyamızdan.
Ağladık...
Gecelerce, mevsimlerce ağladık.
Ve ağladıkça kaçtık gülümsemelerden.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta