Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Güzel, diri, cesur ve işlenmesi gereken temanın işlendiği bir şiir olmuş, kutlarım...
Selam sevgilerimi sunar bir sevda şiiriyle tanışalım derim:
Eshab-ı Kehf'te...
Sevda denizinde bir balık olsam
Dalsam derinlerine
Bir nefes olsam gökyüzünde
Yorgun turnalara güç
Ve kanat olsam sevgilere
Uçsam
Feryadı olsam meleklerin
Sana duyursam
Açıversen gönül kapını
Ben girsem
Sabahın olsam
Ansızın
Yorgunluğunu solusam ıslak gecelerin
Assam gökyüzüne güzelliğini
Su olup aksam kıraç topraklarına
Yapraklarına renk olsam
Tohum olsam güzelliklerine
Çatlasam
Turunç koksa saçların
Uzatsan ellerini Akdeniz'e
Beni toplasan bir bir
Gülüşlerin düşse şafağıma
Üstüste koyup yılları
Mıhlasan
Biri kız biri oğlan
Umutlarımız olsa
Yarınla dün arasında kalsak
Yedi renge boyasak düşlerimizi
Uyusak
Uyanmasak
Asırlar geçse aradan
Eshab-ı Kehf'te unutsak bedenlerimizi
Dinmez ki gönül ağrısı
Romayı değil
Tüm dünyayı
Yaksak
Nafi Çelik
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta