Yel savurur da varlığı, kendine bağlar,
yardımsız, ordan oraya, sonra bir
çağrı gibi, aydınlık oyunları tekrar.
Dönüş kadar gizemli, kayıp vatanın
sınırları belirir, öksüz çırpınışlar,
katmerli bir aralık sunar.
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta