Servisin Son Dersi Şiiri - Hüseyin Sığır ...

Bir öyküm var dostlar dinleyin biraz.
Müzik dinler iken koptu bir maraz.
Kasetçalarımda başladı araz.
Arızalanması dert oldu bana.

Satıcı firmayla kurdum irtibat.
Aldım servis numarası çok rahat.
Meğer hafta tatili, istirahat.
Müzik seti evde kurt oldu bana.

İki gün geçince çağırdım servis.
Bir şükür çektim ki, içimde heves!
Gönderilen çırak sordu bir nefes.
Sorunu anlatmak fırt oldu bana.

Yazdı kağıdına şikayetleri.
Yükledi bagaja tüm aletleri.
Gece gündüz kovalar saatleri.
Sabırsızlık gayrı yurt oldu bana.

Hafta doldu metanetle dayandım.
Her telefon bana müjdedir sandım.
Sekreterin sözlerine aldandım.
Atölye, deneme kart oldu bana.

İflah olmaz alan ahu zarımı.
Görev aşkım var ki, görün arımı.
Teknoloji ille Japon kârı mı?
Ecdadımın gücü şaft oldu bana.

Ha geldi gelecek yollarda gözler.
Oyaladı beni günlerdir sözler.
Kulağımda çınlar türküler, sazlar.
Sabırla beklemek şart oldu bana.

Dostlar güvenilmez tamire gayrı.
Asabı bozmakmış servisin hayrı.
Kırıp parçalayın, eyleyin seyri.
Tecrübe bir usta fert oldu bana.

Servisler görmez mi Çin’i, Japon’u?
Verimsize sözüm, demem topunu!
Tamir servisinden kalan kuponu.
Aklın son kararı yırt oldu bana.

Gayrı servislere güvenim yoktur.
Tüketici hakkı nasıl bir haktır?
Sığırtmaç olmadı derdine doktor.
Servisin son dersi sert oldu bana.