Servetsiz Kitaplar Şiiri - Hasan Arpaci

Sanki bu dünyanın tapusu benim,
Yarın toprak olup giderim bende.
Sanırsın cennetin kapısı benim,
Kuru yaprak gibi düşerim bende.

Kimler geldi kimler geçti buradan,
Ne güzeller bakıp göçtü sıradan,
Ne yiğitler bade içti şıradan,
Kırık parmak gibi biterim bende.

Servetsiz kitaplar okunmaz bile,
İsmimi yükleyip atarlar sele,
Birde borcum falan çıkarsa hele,
Gazsız çakmak gibi tüterim bende.

Gelenler misafir gidenler yolcu,
Yolcuyu uğurlar densiz davulcu,
Salayı sırtlamış giderken kolcu,
Ömrü yaşmak gibi kaparım bende.

Kiminde hakkım var kiminde borcum,
Arayıp herkese borcumu sordum,
Hakkın divanına çıkarken durdum,
Haksız olmak varsa korkarım bende.

Hasan’ın hayatı yazmakla bitmez,
Madeni derindir kazmakla bitmez,
Yanlışı çok fazla kızmakla bitmez,
Ateş tutmak gibi nâçarım bende.

Hasan Arpacı