Bizler Sevgimizin Karşılığını Alamadığımız İçin Yüreğimiz Hasrete Gebe O Gözlere İse Mısra Mısra Şiirler Yazmışızdır
Ve Nedense Şairler Hep Yanlız Kalmıştır Azizim...!!!
Ben seni değil sevmeyi sevdim aslında, şimdi özleyerek bedelini ödüyorum
Birini çok sevmenin bedeliymiş özlemek, ne kadar acıdır ki sadece özlüyorum
Bağıra, bağıra susuyorum, değmiyor konuşmaya ki konuştukça kaybediyorum
Bizi yarım birakip gitmen aşka dahil ise, Kabul et artık yenik düştün yüreğim.
Gözleri gözlerime değdiğinde içi titrerdi gözbebeklerimin
Hiç Sebepsiz Yere
Durup düşünmeden kendi yaramı yine dağladım sensizliğe
En azından bir çay içimlik kalsaydın ya yüreğimde
Yada gitmeseydin sensiz anlamı yok bu şehrin bile
Senden sonra yorgun düştü yüreğim sevemedim kımseyi de
Yada yüreğim öyle istedi
Sen yoksan bu güneş neden hep bir yüreğimi ısıtma çabası içerisinde
Yıldızlar sarmış gökyüzünü, sanki senin matemini tutuyorlar hep birlikte
Yapraklar dökülürken tane tane, dokunsan yüreğime, tutsan ya ellerimi
Bir gül misali sana açsam gözlerimi ve sende kapasam yüreğimi
Yine bir eylül akşamı güneş batarken sen doğuyorsun yıldızlar arasında
Neyse dediğimiz an, bitirmiştik aslında herşeyi,
Aşkımızı, sevdamızı ve bizi biz yapan değerlerimizi
Solaraken sarardım , sararırken soldu yüreğim sanki
Senden sonra ben de sustum, içime hapsettim her şeyi
Belki söylemedim, ama seni sevmekten hiç vazgeçmedim,
Avrupa'ya aman dileten Attilayız her birimiz
Korkusundan çinlilere çin seddi yaptıran Metenin askerleriyiz
Gemileri karadan yürütüp çağ kapatıp çağ açan Fatih'in neferleriz
Biz Türk'üz; Ulu Önderimiz Gazi Mustafa Kemal Atatürk'ün yiğit askerleriyiz
Elli bin yiğitle iki yüz bin kişilik orduyu yok eden Alparslan'ız her zaman hazırız
Dokunamadığım göremediğim sarılamadığım
Dindiremediğim bir acı taşıyor yüreğim
Biraz yalnızlık, biraz hüzün, biraz çaresizlik var yüreğimde bugün
Bu sana yazdığım son şiirim çünkü her mısrasında sen varsın gülüm
Özlemem deme bana sakın çünkü sende özleyeceksin.
Sondakika manşetlerinde rastladım, adı sılaydı
Daha 16 yaşında, yeşermeyi bekleyen bir fidandı
Hayalleri vardı, etrafına umutlu gözlerle bakardı
Bilemezdi; çok sevdiği ailesiyle son yemeği olacağını
Ve bilemezdi; arkasında hüzünlü bir öykü bırakacağını
Cevapsız sorular o kadar fazla ki duvarlara bakıyorum, onlarla konuşuyorum
Sadece onlar dinliyor beni, insanlar gibi akıl vermiyor, ama sadece dinliyor
Gökyüzüm tavanlar oluyor, bir odada tek başınayım ama hep umutlarım da kayboluyorum
Sadece odam kabul ediyor ve hep ayna da gördüğüm kendimle göz göze geliyorum
Yalnızlık işte kabulleniyorum tek Başıma Olmayı bir başıma Kalabilmeyi.
İstanbul'da yağmur yağıyordu ,sanki gökyüzü delinmiş bu gece
Bense ölümün kıyısında kan rengi bir hayatı kovalayan çocuktum sadece
İşkenceler gördük ,aç kaldık ,ayazda kaldık birçok gece ama ölmedik anne
Gazzede yangın sönmüyordu ve göz yaşlarımız karışıyordu yağmur taneciklerine
Gazzede çocuk olmak suçtur; hiçbir suç işlememiş olup, yine de cezalandırılırsınız
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!