Serüven Şiiri - Erkan Doğanay

Uyan
Çocukluğumun kapısını aralayalım
Biriktirdiğin gençliğini dök avuçlarıma
Sonra durdur zamanı
Bırak asılı kalalım gezintimizde
Aramızda sönsün bütün ışıkların uluorta bağrışmaları
Gel
Durma
Suçlamasınlar bizi
Yeniden keşfe çıkalım ateşi
Kalın bir şeyler giy üzerine
Buz tutmuş yollarım
Yada bırak dokunma teninde ıslansın terim

Git diyorsun
Şimdi gidemem biliyorsun
Gidersem sen kalırsın içimde
Çocukluğuna nasıl ekerim tohumunu aşkın
Kuşları nasıl izlerim sonra, söyle
Söyle nasıl dinerim karınca ateşimle.

Tamamla beni
Kat kendine
Sırasıdır zamanı salıvermenin
Bırak
Birlikte yaşlanalım.