Serseri Kurşun Gibi Ömürlerimiz

Bir serseri kurşun gibi ömürlerimizde
Savrulup gidiyoruz
Yolların nereye çıkacağını bilemeden

Belki o serseri kurşunlarla bitecek olan ömürlerimizle
Terk edip gideceğiz bütün sevdaları
Bütün kavgaları yetim bırakıp
Kendi kuytuluğumuzda kaybolacak günlerimiz
Hiçbir sorguda geçmeyecek artık adımız
Tüm tutanaklardan çıkartılacak sözlerimiz

Kaderini alnına yazar gibi yarıp gövdeni
Yarınını silecek takvimlerden
Çalacak yazılmamış şiirlerini kaleminden

Bozkırda sahipsiz bir çiçekte olsan
Yada gri betonları içinde de kalmış olsan bu ışıklı kentin
Sevip de hesapsızca,
Sevilmemişsen hiçbir zaman
Yada ayrı düşmüşsen sevdiklerinden
Bir kağıt parçası gibi atılmış olsan da çöpe
İnsan olduğunu hatırla her seferinde

Ve her zaman mücadele edebileceğin
Bir düşmanın olsun ömründe
Sana hala yaşadığını anımsatacak
Tertemiz bir kavgan olsun
Yüreğini koyabileceğin orta yere...

8 Nisan 2003
00: 18