Mutlu musun orada;
Bu serseri kalpten uzakta.
Belki bir başınasın,
Hem de çok uzaklarda.
Biz seninle bir bütündük.
Bir yanım nereye gitse sen de vardın,
Bir yanın nerede üzülse, burada ağlayan,
Acını kutsal su diye içen,
İçtikçe ölen,
Öldükçe seni kurtaran ben vardım.
Hatırlar mısın bir ben vardı.
Gülümseyerek bakan,
Umutlu olan ve mutlu şiirler yazan.
Onu hiç unutma aşkım,
O bir daha geri dönmeyecek.
O bir daha asla olmayacak,
Bu serseri kalp bir daha hiç kimse için
Çarpmayacak.
belki de çarpamayacak
çünkü biliyorki...
onu sevginden başkası doldurmayacak
ve bir gün senin sensizliğinde
senin yokluğunda yok olacak
Kayıt Tarihi : 15.7.2004 22:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!