Serseri Bir Kurşun Şiiri - Döndü Dülger

SERSERİ BİR KURŞUN...
Hasret çekilecek dert değilmiş,
Yaşayınca anlarsın dedikleri buymuş meğer.
Sesin, kokun, gözlerin, hayalin hâlâ
Satır aralarında,
Şarkı notalarında
Sıcak çayın buğusunda,
Gün kurusunda,
Güneşin doğuşunda,
Gün sonunda nefes aldırmıyor.
Sevda nazlı bir gelin dedikleri buymuş meğer.
Şiir bakışların bir an olsun çıkmıyor aklımdan.
Hayalin karşımda durunca,
Dilime gem vurup, dökülüyorsun kalemimin ucundan.
Şiir gibi gülümsemelerin canlanıyor hafızamda,
Yazmasam gülüşüne ihanet olacak biliyorum.
Kim daha fazla sevmiştir demeyeceğim.
Ya da kim daha fazla özlemle sabahladı.
Biraz sen, biraz ben daha fazla yandık demekte,
Soğutmayacak içimizde ki yangını.
Bir bütünün ikiye ayrılmış kayıp parçaları,
Hasret gözyaşlarını sere serpe akıtmaktan aciz,
Sevda zedeleriyiz artık biz.
Severek ayrılanlar yaşayarak ölürler dedikleri buymuş meğer.
Birimiz şiirlerden meze yapıp kahredeceğiz, gecelerce.
Birimiz kalabalığın içinde yalnızlığı çekeceğiz sineye.
Birimiz hasretin karasını saracağız yüreğine,
Birimiz vedalaştığı sevdasını uzaktan seyredeceğiz gizlice.
Kimi zaman yazacağız sevdayı kalemimiz kırılmadığı sürece.
Kimi zaman okuyup sessizliğe bürüneceğiz gözde yaş tükeninceye.
Ve biz yüreği hasretin vurgunuyla kavuracağız ömrümüzce.
Ve biz serseri bir kurşunla vuruldum diyemeden,
Nefes vereceğiz yüreğimizde ki sönmeyen ateşle.....