Gerçekten anlayamadım
Onun da benim gibi serseri
Ve çapkın olduğunu.
Her Önüne gelene gözleriyle
Benim gibi ısrar ettiğini,
Ve cevap istediğini bebeğinden.
Gün-yüzünde bülbülü aratmazdı
Bilemezdim, benim gibi cıvıl cıvıl olup,
Evde herşeyi unutacağını.
Hatta, saf bir çocukmuş; bilemezdim
Aynen benim gibi, avarece
Ve yarım akılla dolaştığını.
Bilemezdim; ters birşeyler var
Seziyorum sanki, serseri ve çapkınlıkta yenildiğimi
Ve bundan böyle sadece,
Ondan cevap beklediğimi..
Mektubunda yazar belki,
Kim daha deli, kim daha serseri,
Ucunu yaksın da görelim.
01.04.1997
Orhan TiryakioğluKayıt Tarihi : 13.1.2008 23:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bizi serseriye dönüştüren kim? Kendi kararımızla bu kadar derine batmanın ne gereği var? Ve kendi irademizle bir serseriye benzemek ne kadar çekici? Artık top sevgilide, dünyadaki yerimizi belirleyecek kadar kaderimizi bağladık ona. Can ipimiz elinde, çekerse yandık azizim. Saygılarımla.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!