Serseri Şiiri - Songül Atiş

Bu yollardan geçerken hüzün bıraktım ardımda
Döktüm göz yaşlarımı, acımı, kederimi yerlere
Sende geçerken hissedesin ağlayasın diye
Dönüp ardıma bakmadım.. nemlenmiş gözlere umut olayım,
Kahırlı gönüllere derman olayım diye.
Bırak varsın yansın yüreğim,
Yeşerecek sevdalara gebeyim
Her demde ben yine senleyim..
Ben seninim…
Gün batarken, gece çökerken dağlara
Ben gecenin sessizliğinde gizli bir avare
Gam keder doldu yüreğim sevdiğim
Dön artık gel nerdesin ben sensiz bir hiçim.
Serseri oldum şu dünyada
Aradım seni bulamadım yıllarca
Her yerde sen varsın sanki ama sen yoksun yanımda..