Serseri 2 Şiiri - Muhammed Leyla

Bir serseriyim,
Sokaklarda aylak aylak dolaşan,
Yağmur yağarken ıslak banklarda oturan,
Raylardan geçen trenleri izleyen bir serseri.

Ne bir umut vaat ederim, ne de başka bir şey,
Umutsuz vakayım ben, bir serseriyim,
Az uyur, az konuşur, az yerim,
İnsanlar kınar beni, dizlerim kanar benim.

Bir serseriyim ben,
Pantolonundaki çamurları temizlemeye bile zahmet etmeyen,
Ölü gibi bakan, ölüm gibi duran bir serseri,
Yatağında uyuyan tüm zombilere bir serzeniş.

Bir serseriyim ben,
Hem de en büyüğünden,
Şu yıldızlar benim manzaram, kendince kahraman,
Az buçuk bir şeyler yazan, köpeklerle konuşan biri.

Ben bir serseriyim,
O yüzden uzak dur benden,
Uzak durduğun kadar yakın ol bana,
Bir gece ansızın tuzak kur bana.

Çünkü ben bir serseriyim,
Babam gibiyim,
Onun kadar deliyim,
Ben basit bir serseriyim.