Sen döndüğünde bu şehre
Rüzgar savurdukça
Kokunu alamıyorsam
arama beni hiç bir yerde
Sen döndüğünde
Sus pus olmuşsa kuşlar
Uçuşmuyorsa kelebekler
Açmıyorsa yediveren karanfiller
Hiçbir şey eskisi gibi değilse
Boşuna tüketme nefesini
Sen döndüğünde
Kimse merhaba demiyorsa
Elinde kalıyorsa getirdiklerin
Yanına yanaşmıyorsa hamal
Bil ki sevgili
Bu şehir de benimle
Gömdü seni rıhtımına
Tren garına
Kaldırımına
Sokağına
Bağına bahçesine
Parkına
Her yerde izin kaldı, kalacak
Bu şehir kalbimin yükünü
Benimle taşıyor
Seni sensiz yaşıyor
Hala bekliyorsan
Umudun varsa
Döndüysen de bu şehre
Yazdıklarımın hepsi yalan
Hepsi
Bil sevgili
Bil ki sevgili
Kokun burnumda
Her yer sen kokuyor
Herkes seni konuşuyor
Nasıl bekletirim seni
Açtım kollarımı sevgili
Gör bak
Sensiz ne halde bu serseri
24 Ekim 2021
Hüseyin ErdincKayıt Tarihi : 16.2.2022 08:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!