Serseri Şiiri - Melek Kılıç

Serserinin korktuğu, hayat değildi
Korkacağı şey
Hayat diye verilmişti
Bu yüzden kabadayı gibi gezerdi
Kimsenin cesaret edemediği
Çıkmaz sokağın efendisiydi
Yaşamı da ölümü kadar net değildi
Nerede olduğu fark etmezdi
Kaybedeceği tek şey içinde tuttuğu nefesti
Ne yapsa değişmezdi
Günahını tanrıdan önce kullar sezerdi
Her yerde kötü kokan sözü
Onu ele verirdi
En fazla rahat ettiği gün
Öldürüldüğü geceydi
Herkes rahat etti
En fazla da kendisi