Herkez sanıyor beni serseri,
Oysa ben ne kadar dolu ne kadar umutluyum.
Yoktur gönlümde hırsın yeri,
Ben böyle yanlız böyle mutluyum.
Saygıyla büyüdüm saygıyla yürürüm,
Bir Allahtan korkar bir ona boyun eğerim,
Yaşayın bu hayatı sizide görürüm,
Siz öyle sanın ama ben herşeye değerim.
Doğrudur; benim evim sokaklar,
Söyleyin bundanmı serseriyiz,
Birde yüzüme söyleyin bunu korkaklar,
Söyleyemezsiniz biz türk neferiyiz.
Paylaşırım bir parça ekmeği,
Adam gibi iste canım senin olsun,
İşte benden öğren dost sevmeyi.
Öğrende gözlerin dolsun.
Kayıt Tarihi : 24.12.2012 14:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!