Ikide bir neden,
bu kavsaklar da takilir kalirim ben?
Hangi tarafa, fark mi ediyor?
Düse kalka gidiyor gönlüm.
Düse kalka düsüncelerim.
Insan kendisini her gün yeniden yaratir
Dogan günesle yeniden dogar
Her nefes verisiyle bir ölüm yasar
Yasananlarla yogrulur, ögrenir
Bir sonraki güne hazirlanir, güclenir
Tecrübeleriyle filizlenir, dallanir.
Elimi uzatip sana dokunsam
Biliyorum, ates olup yakarsin
Cok sevdigim ellerinin teninde olsam
Her dokunusunda yasama, bana dokunsan
Tek farkimiz gözlerimiz
Herbirimiz ayni renklerde baska tonlar görüyor gibiyiz.
Tek farkimiz hislerimiz
Herbirimiz cok ayri ve cok özel hissettigimizi düsünürüz.
Sanki bize uzak dünyalarin
Yabanci bahcelerinde
Bir sonbahar yasaniyor
Solan cicekleri
Ayaklarimin dibine düsüyor
Senin aradigin gibi, ben de ararim
Senin hasretin gibi, ben de hasretim
Senin özlemin gibi, ben de özlerim
Durup durup düsündüm, haklisin galiba
Bütün degilim ben veya yuvarlak bir daire
Ne cok eksigim var, bir tek ben bilirim
aceba eksileriyle mi bütündür insan?
Ne kadar artik yok, yoksun desem de
yoksun degisim dahi, halen icimdeki varligini anlatir.
Ne kadar seni yok saysam, sanki o kadar bana yakinlasiyorsun.
Yer alti sulari gibi, icimde birikip birikip tasiyorsun.
Gözlerinle konusmaya geldim
Sen sus, konusma nolur, dilinden degil
Gözlerinden duymaliyim o sözü
Son bir kez, yesil yesil.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!