Serpil Ertuğral Şiirleri - Şair Serpil E ...

Afrikalı bir çocuğum ben
Çatlamış topraklar üzerinde yetişen.
Canımla, bedenimle, düşüncelerimle
Kuşların uçuşamadığı bir dünyada büyüyen.
Afrikalı bir insanım ben
Herkes gibi etten ve kemikten değilim.

Yaşlı gözlerinin bakışlarında,
Bir yudum suyu içtim doyasıya.
Duruydu bakışların
Dalıp gitmişti sonsuzluğa...
Bir düşünüş vardı gözlerinde.
O bakışların derindi, çok derin.

Sözlerine yaz beni,
Dilindeyim diyeyim.
Çınlarsa kulaklarım,
Andığını bileyim.

Sen yaz beni yazına...

Eylüllerden gölge düşer saçlarına...
Şahit olurum saçındaki aklarına...
Tel tel ayrılır yüreğin gibi...
O kömür karası saçların,
Geride kalan yılların gibi,
Dişi kırık bir tarağın arasında şimdi.

Göğsümün üstünde açan güllere,
Su dökde sevgilim öyle git n'olur...
Gözlerimde duran bir damla yaşı....
Ellerinle silde öyle git n'olur...

Eğer atacaksan beni kalbinden,

Fırtınalar koparırdın sessizce içinde.
Ağlayamazdın bir türlü, kendinden kaçardın.
Kapardın gözlerini isteksiz yavaş yavaş...
Vefasız sevgiler hesap sorardı kalbine.

Sarsılırdı için, rüzgarlar bile duymazdı

Nasıl seversin sen başka birini?
Tükettin sonunda son nefesimi.
Ellere verip de gönül iznini,
Bu dünyayı sana bırakırmıyım?

Giderken senide alıp giderim...

Dağların arkasında
Uzak yerde,uzak sevgilerim.
Ne toroslar kapattı ufkumu,
Ne de büyük denizlerin.
Gözden uzak olan
Olmuyor gönülden ırak.....

Sen mazide solan dikenli gülsün.
Çoktan unutuldun, yıllarıma sor.
Ben seni ne tanıdım, ne de gördüm.
Gözlerime bak da,yaşlarıma sor.

Karşıma çıkıpta geldim diyorsun.

Gökyüzünü bulmak istiyorum.
Gözlerimle en sonsuz bucaksız,
Noktasını bulmak...
Sonra tutmak yıldızları,
Birer birer dokunmak...
Ay hilalken oturmak kucağına.