Serpil Ertuğral Şiirleri - Şair Serpil E ...

Gönderip durmasan sahte gülleri.
Kokusu çıkmış şu yalan aşkının.
Batıyor dikeni acı söz gibi,
Ateşi sönmüş sefil aşkımın.

Aşk yanarsa eğer, yalandan yanar.

Gönlüm sıradan sevdi seni.
Öyle bir değerin yok bende.
Kaç tane sevgi tükettim.
Hiç farklı değildin sende.
Her gelende, gideni aramadım inan!
Hepiniz aynıydınız bende.

Yoluna kalbimi attığım oldu.
Bir derdime bin dert kattığın oldu.
Uğruna canımı yaktığım oldu.
Söyle hangi sevgi makbuldür sana?

Siteme ve naza gelemem her an...

Gözüme kapanan kara perdesin.
Katran geceleri çektin üstüme.
Hasretimle yanıp küle dönesin.
Beddualarımı saldım üstüne.

Saçlarına baktım çekmiş gibiydin.

Gidişin ağlatır iki gözümü.
Yaşlarım dökülür yine yerlere...
Bir yağmur bulutu yıkar yüzümü.
Ardından temizler sokaklarımı.

Bir yanımda Allah,bir yanımda sen...

Buz tutmuş camların arkasında,
Bakar durur çocuk bakışlarım
Ben sevda yaşamayı nerden bilirim?
Aklım ermez, gönlüm yetmez.
Daha küçük bir çocuk yüreğim.
Gitmek ister hayallerim buralardan,

Çekil git başımdan yaralı sevdam.
Sen benim başıma dert olamazsın
Ne aşklar yaşadı, şu deli gönlüm.
Gönlümde kendine yer bulamazsın.

Dertli gönüller hep beni buldular.

Bırak bırak dağınık kalsın.
Arkandan pisliğini toplamak istiyorum.
Çorapların sarkmış olsun çekmeceden,
Kazağın koltuğun üstünde;
Birde onun yanında,
Son yemeğinin tabağı.

Ben hayallerimi,
Köprünün karşı kıyısında bıraktım.
Karanlık gecelerin sevgilisi oldum sayende...
Hatırımı soranlar hep, canımı yakanlar...
Öyle alıştım ki; canımda yanmıyor sayende.

Bunca yıl hep seni bekledi durdu,
Hasretine bile küstü düşlerim.
Yıllar sonra geldin sanki ne oldu?
Ah...Avuçlarıma düştü gözlerim.

Hangi yol sevdana çıkarsa söyle?