Serkeş Şiiri - Şair Garibi

Gelmiyor akşamım batmıyor güneş
Bu ne biçim gündüz, be kahrolayım
O sessiz gecelerde buldun beni keş
O köprü altında ben mahvolayım

Güneş ki beyhude parlıyor gökte
Kaderim doğuştan karanlık renkte
Sarhoşum her gece farklı ahenkte
İçtiğim kaldırımda cansız kalayım

Rüzgarlar boşuna yağmur boşuna
Bu rezalet hayatım düşman başına
Sokaklar yine mesken bu son kışıma
İçki denen zıkkımdan mahrum kalayım

Bir yudumluk bira mı içtiğim zıkkım
Şu serkeşt yüreğime öfkeyi tıktım
Bu berduş, bu bedbaht hayattan bıktım
Bir çıkış gösterin de ıslah olayım

Kapanmış gözlerime simsiyah perde
Bilmiyorum tek umut ışığı nerde
Hakka geçeceksem gittiğim yerde
Bu serkeş hayatıma kurban olayım...