Serkeş Şiiri - Enver Levent Batur

_ gündüz ve gece
artık ne uğraşımda tat var ne de sevgide

bu hale nasıl geldin
yorgun yürekler gibi zamanda kayan yıldız
bir zaman ne kadar güzeldin

_ o canım akşamlarda
pembe bulutlarla bezeli
odun aleviyle aydınlanan
akıp giden günlerin ardından buğulu cama ismini yazdığım
o kadar hatıram var

dağılan kokunu içime çektiğim odada
ağlayacağına elini uzatsana bana
yalnızlık şarkıları söylerken gün batımından

_ ey hüzünlü ruhum
neyi seversin öyleyse sen yitip giden ömründen
yenilmiş yaralar içinde döne döne
serkeş
başına buyruk ve savurgan

katlan şimdi yüreğim
her bir dakikayı tek tek yutup giden zamana