Biliyorum diyorsun ya,
Sen hiçbirşey bilmiyorsun...
Ne daldaki kelebeği,
Ne topraktaki böceği,
Ne de ellerimle sana sunduğum yüreği,
görmüyorsun...
Ben her mesafeyi aşarımda,
bir senin koyduğun mesafeye gücüm yetmez.
Şimdi bu mahzun halimle,
hangi şiiri yazsam,
bir ses etmez.
Ne karanlığımı gören var,
nede kararmış gözlerim kimseyi görüyor.
Herkes,
elinde küçük harflerin bulunduğu bir kağıt.
Yolbilmeze adres soruyor.
Gurbetinde hükmü yok.
kutup yıldızının çığlıydı
kızıl sulardan yüzüme vuran,
bir akşam sefasıydı elimde tuttuğum
hangi saksıdan aşırdığımı unuttuğum
eilmde yol boyunca öylece kalan
ve boğazdan esen sert rüzgara inat
Yağmurlu günleri severim,
Birtek böyle günlerde unuturum mapusluğumu.
Canım cıkmaz istemez Taksim meydanına,
Gezmek istemem çamurlu, ıslak
İstanbul sokaklarını.
Birtek yağmurlu günlerde kıskanmam,
Pürüzsüz bir çiçeğe dokunan
ellerim gibi;
Yavrusunu yitirmiş bir kusun
ötüşü gibi,
Bilinmeyen bir diyarda,
ruzgarin esisi gibi,
Bilinmezde kaybolmak,
en bilinen yerde saklanmak istiyorum.
Dışarı kilitlemek bedenimi
ve bedenimin dışına ruhumu...
Bu soğuklar bana har geliyor
her sabah saat sekiz ellide,
yokuşun başında göründüğünde,
sokağın bütün kızları cama çıkar,
saksıdaki menekselerden en az biri saksısıyla beraber asfaltı boylardı.
mahalledeki tek bakkalın kısa boylu karakuru oğlu ve aynı zamanda cırağı soner,
katıksız bir kıskançlıkla onu izler,
sahile vuran dalgalarla ahenkli,
vuruyorum yalnızlığın kayalıklarına...
öznelerim tekil şahıs,
yüklemlerim düne ait;
boylu boyunca serilmişim hayatın kumsalına...
yağmur yağacak diyorum,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!