Susmuş dilin vebali ağır olur,
Nadide gül olsan da bülbül unutur,
Mevlam büyük hesabı sorulur,
Yürek dayanmaz,her sözü kor olur.
Vedalardır sevgiye anlam katan,
Başıboş,tekdüze değildir hiçbir ayrılık,
Kavuşmak tekrardan mümkün olursa yürekten,
Budur sevginin adını,en güzel aşk makamına çıkaran.
İçimdeki kelimeler herkese aittir,
Yalnız benim olmalı diyenler zalimdir,
Yaftası ne olursa olsun bizce gereksizdir,
Dilime çentik atamam,kendi hallerine bırakıyorum.
Sevdalıdan önce dost gerekir şiire,
Dağların başında kimi zaman kar kimide duman,
Gönlünü dağ gibi tutmayanın hali hadsiz viran,
Sen ulaşılmaz ol ki eteğinde dolana cümle insan,
Yoksa çiğnenen çamursun,olursun naçar feryadı figan.
Sen vur yine de belki ölmem,
Ölmez isem de gözüne görünmem,
Uzağın neresi ise oralardan geri dönmem,
Hatalar cebimde bir tekini bile sana vermem.
Keşke bir çocuk kadar mutlu olabilseydik,
Umutlarımızı taşıyabilseydik gözlerimizde,
Her parçamız savruk,hoyratca yemiş vurgunu,
Beklemek ne zormuş,ömrüm vuslatın yorgunu.
Yağma artık olamayacağız asla birlikte,
Gereksiz ıslatma artık,tek kişilik dünyamı,
Umutlarımı da sürükleme,kalsın bir müddet,
Yağma artık ne olur,akma gözümün sağanağı.
Yar korktuğum,yar dibi karanlık uçurumum,
Gözlerinden yüreğine düşseydim ilkin,usulca,
Kokuna bulansaydı,kalbimden döktüğüm sözüm,
Tutunmak isterdim kuru dal misali,ürkek ömrüne,
Taşımasa da yüreğimin yükünü,yine sana olur düşüşüm,
Yar tek sanadır gidişim,kopamadığım en güzel çöküşüm.
Sevdamızı içimize yazdık,
Duyulmasın,bilinmesin diye,
Ayıptı,günahtı,
Zalimdi zaman,olmamalıydı.
Ne bakir duygularımız vardı,
Eline kalem geçmeye görsün bir insanın,
Ayırmaksızın kendimde buna dahil inanın,
Dikkat çekmeye başlamışsa karaladıkların,
Tevazu biter, allame-i cihan kesilir bakışların.
En ağır konudur sevda, bir o derece de alkış alır,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!