Serkan Andiç Şiirleri - Şair Serkan Andiç

Şimdi sensiz bu şehirde, nasıl yaşarım

Yokluğun hasretini dağlar, sanmaki aldanırım

Sensizlik kapımda durmadan ağlar, teselli ararım

Sen öyle sev ki beni yer gök aydınlansın
Bu sevda ateşinin kıvılcımları ile
Sen öyle sev ki beni dünya feleğini şaşırsın
Aşkımızın duyulmamış yankıları ile

Sevmek kadar güzel birşey mi var şu dünyada

Sen benden ayrıldın, çekip gittin
Ellerin beni bırakmadı, bırakamadı
Sen benden ayrıldın, arkana bakmadan gittin
Gözlerin beni bırakmadı, bensiz yapamadı

Kapılmak ne mümkün aşkının rüzgarına

Gözlerine bakıp kendimi
Kandırmaya dayanamadım
Sözlerine aldanıp aşkımı
Ağlatmaya dayanamadım

Sarılsam unutup herşeyi

Sensiz geceler haramdır bana
Bir başka tene dokunamam asla
Senden yakın yalnızlık bana
benim yalvardığım gibi sende ağla

Sende kaldı diğer yarım

Her aşkta bir doğru olsa,
Gidenler her zaman yanlış olsa
Her gelen gideni keşke aratmasa
Ne kadar doğruluğun olsada,
Sendin bu aşkta, bu gönülde bayan yanlış

Aşkın gururu olmaz
Savaşmayı öğrenmelisin
Kaderin oyunu olmaz
Bir vurdumu hayatın esirisin

Rüzgarın yetmez ateşimi söndürmeye

Ne gönlünde bir sürü yar taşıyana benzerim
Ne de hergün başka gönülde olanlara
Benim farklı olduğumu bilemedin ya sevdiğim
Bu haykırışlarım adımızı çapkın olarak çıkaranlara

Anlamadığım bir şey, bir kalbe onca aşk nasıl sığar

Kendimi ateşlere attım bir hiç için
Aşkın uğrunda yanar kalbim için için
Bu kalpte vazgeçilemeyen tek sevdiceğimdin
Bu karşılıksız sevginindeğerini bilemedin

Olsun sana bu can feda benim olmasanda

Ne yapsam ne etsem kurtulamıyorum bu kederden
Kader bu kurtuluş yok, kaçamıyorum esaretinden
Gönlüm dayan dese de o nankör sevginin darbelerinden
Savaşacak bi gücüm kalmadı, eridim bittim aşkın ateşinden

Sevginin esareti altında geçsede ömrüm