Serkan Andiç Şiirleri - Şair Serkan Andiç

Hayallerini bir kuru gözyaşıyla
Sevinçlerini bir tutam umutla
Taçlandırmışsın.
Ümitsizliğini bir kuru gülle
Sessizliğini bir tatlı sözle
Sonlandırmışsın.

Ne kadar aşıkmışım, güler yüzüne aldandım
Herkes yalan söylerken sadece sana inandım
Sense benim aşkımı kullandın
Bir mal gibi savurup attın

Aşk affeder, ben affetmem seni
Hadi bakalım şimdi gidiyorsun
Kalp sever, ben tutarım kendimi
Korkma canım sadece ikiliyorsun

Hiç bir şey kalmasın senden

Bir gün gidersen, geri gelemezsin
Hayatımda sen benden öte gidemezsin
İçim yanar, söndürmeye benliğin yetmez
Çok güvenme aşkına aşkın beni kesmez

Her an seni aradım durdum kendi içimde
Ruhum rafa kaldırılmış bir besteden aheste

Baktım hiçbir şey kalmamış bana benden
Nereden başlasam sana çıkıyor her kelimem

Mazide kalmış aşkımız çalınır kulağıma
Yok bu devirde senin kalbin kadar seveceni
Bulamadım senin gibisini aşkınla yok oldum adeta
Sensiz geçen ömrümün doğmadı güneşi
Daha ne kadar beklerim ki seni
Sabrım sonsuzdur aşkına bu dünyada

aşkın kalbimi esir aldı kurtulamadım sensizlikten
ruhundaki bir iz gibi peşindeyim nereye gitsen
kalbin elbisesiz insan gibi ben yokken
yeter artık al yanına sevdiğim
dayanamam alırım bu canı bu bedenden

Eğlenmek benimde hakkım
Nerde kaldın a benim aklım
Bunca zaman neden uğramadın
Çok mu zordu ha, deli aşkım

Her gece başka alemde, eğleniyorum gönlümce

Yar gözlerin, anlamsız sözlerim
Beni benden alan güzelliğin
Seni senden sakındığım
Aşkınla yüreğimi perçinlediğim

Sana susar, sana açar bu gönül

Sevmenin zamanı, aşkın mekanı
Var mı? Hayat sensiz de akar mı?
Seviyorum ölesiye, seviyorum
Var mı? Aşkımız yanına kar mı kaldı?