Serkan Andiç Şiirleri - Şair Serkan Andiç

Her geçen dakika yüreğime kanıyor
Gözlerine boyanan denizin mavisi
Her mevsim sonbahar gibi sararıyor
Dallarından kopan yaprağın sesi

Kaderin oyunu mu bu Allahın belası

Siper et bahtını, ey şanlı Türk askeri
Kalmasın yerde bir damla bile umut neferi
Sakın bu toprakları acımasız canilerden
Tutun imanına düşman gelsede yedi ceddinden

Son nefesinde bile yıkılma, ayağa kalk

Yandım Allah' ım yardım et kurtulayım
Düştüm aşkının sonsuzluğuna, ayrımına
Tut ruhumu, ilahi bir nefesle al canımı
Al ki durdurayım, kanayan yaramı

Sürdüğüm izlerin
Tümü sensin biliyorum
Sana öyle çok
Nasıl söylesem, deliriyorum

Senin her halin

Sen gidince kapandı tüm kapılar
Hayatım, kalbim mühürlendi
Bensizlik birgün sanada patlar
Ararsın, sorarsın ama iş işten çoktan geçti

Ayrılık olsada sen yine de gel

Birbirini bilen iki aşık gibi
Her halimiz çırılçıplak
Göz göze geldiğimiz anda
Utangaç bakışlar tanıdık gibi

Seve seve unutursunda

Kendini kaybeder insan
O mahsun, o sıcacık ateşinde
Ben beni sende unuttum
Bir ara belki bulursun denizinde

Seven sabreder derler

Aşkımıza güvenmiyorsun
Değer vermiyorsun
Adeta benden kaçıp
Yalnızlığa koşuyorsun

Benden büyük değil

Ayrılık zor mu bu kadar
Kendimizi kandırmayalım
Aramızda en has yalanlar
Tek gerçekle ayrılalım

Nerde kiminle diye düşünmekten yoruldum

Korkuyorum kaybetmekten
Ağlıyorum uzağına düşmekten
Yakınında iken seni üzüyorum
Nefesinle aşka sürükleniyorum
İster istemez deliriyor
Başkalaşıyor hislerim