Serkan Andiç Şiirleri - Şair Serkan Andiç

Elif sevdim, kendimden vazgeçtim
Aşkın zorluklarına göğüs gerdim
Sendin tek derdim, alın yazım kaderim
Senle doğar, sensizlikten yok olur benliğim

Dayanacak gücüm yok

Getirin en sağlam dediğiniz aşkı
Kırmasını iyi bilir o
Dayanamaz gelse alayı
leyla ya bağlamış güzelim
Eksik etmez oldu kalayı

Gözlerin beni hapsetmiş, kalbini çalmakla suçluyor
Kalbin bende mi sevdiğim, yoksa bir başka canda mı atıyor

Özlem mi hasret mi peşimden gelen?
Böyle gitmek kolay mı severken?
Ayrılık mı hüzün mü hediye bana senden?

Sus söyleme, sokma beni şekilden şekile
Zaten Vurgunum karadenizin asi gözlerine

Kölen olayım koy beni kalbinin kapısına
Azad etme razıyım ama gel gör ara sıra

Hatalarının bedelini aşka kestin
Beni sensizliğe mahküm ettin
Buna ne hakkın vardı?

Doğrularına güvendin, ahkam kestin
Yargıladın kalbine hapsettin

Mevsimlere sığınacağız aşkla
Yağmurlar daha serin yağacak
Bestelerde okunacağız acıyla
Notalar çok daha derin yakacak

Neşem, kederim aynı zamanda

Dilimden dökülen sözler
Sana haykıran bu dizeler
Aşka adanmış
Kalbime inanmış
Sevdadan söyler nağmeler

Geç kaldım aşka
Yalan mı sevdiğim
Talan mı sensiz gece
Keskin bıçak yüreğim
Sarıldım notalara
Sevda mı kaderim

Elimde değil seviyorum
Hasret kokan güllerini
Lafta değil özlüyorum
Sevda açan hallerini

Kader değil biliyorum

Sensiz uğramaz oldu yağmur
Küstürdüm bahar gözlerini
Nedensiz susmaz oldu gurur
İnandırdım yalana kendimi

Belki de kurtarmak istedim