Serin Sonbaharda Şiiri - Şair Sementer

Yatağıma uzandım
Serin sonbaharda
Üşüdüm,titredim
Sıcaklığını aradım ısrarla
Yine bir sıkıntı
Yine hüzün.
Başetmek varya seni içimde
Öyle zor ki..
Bilmezsin
Hissetmezsin sende benim gibi
Aramazsın düşlerinde
İçine almazsın rüyalarının
Bas bas bağırasım gelir
Sen çığlığımı duymazsın!
Şu an seni istiyorum yanımda
Konuşmasan da seni hissetmek
Yalnızca varlığını bilmek
Rahatlatırdı beni
Anladın seni sevdiğimi
Bu inat niye?
Görmeni istemiyorum beni
Gözlerimi,gözyaşlarımı
Senin için yandığım günleri
Geceleri,saatleri hatta dakikaları
Habersiz dolanırsın odamda
Sen varmışsın gibi hissederim
Odamdaki yalnızlığım,duygusallığım
Olmaz odamın dışındaki dünyamda
Ürkek ve korkakça,
Yorganın altında silerim gözyaşlarımı
Haykırışımı duyma yeter
Bazen panjuru açıp gökyüzüne bakarım
Serin sonbaharda geceleri.
Bir yıldıza benzetirim seni çoğu zaman
O uzakta duran parlak yıldız varya,
İşte ona.
Elimi uzatırım,uzatman için
Fakat sen bana bakmazsın
Vazgeçerim sana ulaşmaktan
Garip duygulara boğulurum geceleri
Sabah olur zoraki
Yeni bir günün getireceği umutlar
Dün gecenin burukluğunu taşırım yüreğimde
Yine de ısrarla hüzün verse de
Gecenin o büyüsünü beklerim gündüzleri
Serin sonbaharda!