Serin akşamların yeli Şiiri - Orhan Tuncay

Serin bir serzenişidir bu, sonbaharın
Esintisi mi solan rengin yakarışların?
Belki bir kucaklaşma yaşamla güz yelinde
Asıl olan hüznüyse de gelecek akşamların

Dünle hesaplaşsak da soğuk sonbaharda
Birazcık takılı kalsak, boğuşsak yaşamla
Dün, gizemli tülüyle, bırakalım sarsın bizi
Ayaklarında sallasın, avutsun anılarla

İşte soğuk, akşam ve yaşamın derin kuyusu
Gelip öptüğünde bizi sonsuzluk uykusu
Bırakalım serin akşamlar yeline kendimizi
Ayaklarımızı bağlamazken dünün korkusu