Şeriat ve Rock’n Roll Şiiri - İlhan Fuat

örümcek gibi çalışıyordu dinciler
soğuk savaşın son günlerinde
devrik bir cümle gibiydik çoğumuz
yedeği olmayan ve kalleş

- heeey! batıya hangi gemi kalkıyor...
tamam!
urganlar yağladınız düşlerimizde

bu gece haklı bi dans yapmaktayız çocuklar
sahtesiz bir madonna gibi salt..
keşfettiğimiz ihtilal günleri-yoğun kritik
bakma sen bizim dansevinde
bir gelenek gibi durmuşluğumuza
sırlanmış bi kadın kahkahası gibi çelişerek

aktör Birol'u bulmalı bu akşam
Bobi'ye uğramalı, bir şehre çakılıp kalmalı

işin içinde elektro gitar soloları var
ve mafya, bir tabanca gibi sokuluyordun
gecenin kılıfına, çungar bıyıkların şarap

ben Üsküdar rıhtımında bir sabah
kaçırırken şehirlerararası bir otobüsü
cepkenimde berduşi bir umut
dudaklarım kan çanağı meneviş

kır mızık dı ağarışın işçilerin ayma zamanı
kan kasidesi yazılıyordu usulca yaşlanmış

-seksenli yıllar değil mi bu
grubun adını çıkaramadım

bir orta çağ satılıyordu memleket pazarında
kampüsler yarı açık cezaevi
canından bezmişti profosörler
arkanı dönsen Humeyni
önüne baksan iki yüzlü bi Avrupa

Amerikan İslamı dayatılıyordu halka bu
en babasıydı şeriat ve rock'n roll'un
yoksa kırıldımıydık aynalarımızda

orta çağ alevlerinden boyadığımız akşamın
en şuh kadınlarıyla sarmaş dolaş

cinslerin zamana sıfırlanması gibiydik
argın sevişmeler uç verdiğinde azar-ak
Yahudi kolleksiyonlarda
çarmıha gerilmişti resimler
içimde kapanmıştı oyun odaları bak

kurdeşen biriktiriyordu aşklar da
kendi içinde çürüyordu saraylar
ve zebanileri yakarmaların, tüccar

başka bir dini işliyorduk belki de
ya da başka bir yabancılaşmaydı hayat
özgün yalanlarına sadık kalarak

Amerikan İslamı dayatılıyordu halka
soğuk savaş vurgunu yemiştik, ırgalanarak

şimdi kontrgerilla nutukları atılıyor
ritüel umursanmıyor bile hala
annemin bir ömür verdiği

kapkaç aşklar ve zavallı haklılık
megalo bireysel bir hovardalık var

iğreniyorum in-ternasyonal, in-tihar
çoğul bulantılar, leşker papatyalar
sureler okuyorum bimbirgecelik, aldatmalar

örümcek gibi çalışıyordu dinciler
soğuk savaşın son günlerinde
devrik bir cümle gibiydik çoğumuz